17 Ekim 2010 Pazar

Bezirgan Başı

Yarışma  niteliği  taşıyan  müzikli  çocuk  oyunları  için  “Bezirgân  Başı”  oyunu  güzel  bir  örnektir. Bu oyun iki aşamada oynanmaktadır. Bu aşamalar şarkılı oyun ve çekişmedir. Alana bir  çizgi  çizilir.  Şarkılı  oyun  başlamadan  sayışma  yapılır.  İki  çocuk  seçilir,  bunlar  “bezirgân” olurlar. Bezirgânlar, arkadaşlarına duyurmadan kendilerine birer ad takarlar. Ör: Biri al, öteki  yeşil olur. (Aslan-kaplan, elma-armut vb. birbiriyle yakın başka adlar takılabilir.)  
          Bezirgânlar,  çizginin  iki  yanında  olmak  üzere,  karşılıklı  geçerler,  el  ele  tutuşurlar; 
ellerini  yukarı  kaldırarak  “kapı”  yaparlar.  Öteki  çocuklar  (çizgiye  koşut  olarak)  tek  sıra 
biçiminde dizilirler, bunlar “kervan” olurlar.  
          Kervancılar,   “aç   kapıyı   Bezirgân   başı”   şarkısını   söyleyerek   “kapı”dan   geçmeye 
başlarlar.  Şarkının  son  dizesi  “arkamdaki  yadigâr  olsun,  yadigâr  olsun”,  söylendikten  sonra, 
hangi çocuk “kapı” içinde kalmışsa o çocuk Bezirgânlar tarafından (kollar arasında tutularak) 
tutsak alınır. 
          Bezirgânlar,   “tutsak”ın   kulağına   sorarlar:   “al   mı?...   yeşil   mi?”   Tutsakta   fısıltıyla 
yanıtlar:  “al”  derse,  adı  “al”  olan  Bezirgânın  arkasına,  “yeşil”  derse,  adı  “yeşil”  olanın 
arkasına geçer; belinden tutar, bekler.  
          Oyun  şarkılı  olarak  yeniden  başlar  ve  bir  çocuk  kalıncaya kadar aynı kurallarla sürer. 
Bezirgânlar son çocuğu da aynı yöntemle tutsak alırlar; tutunca, “bir sıçan” derler, çocuk “al” 
kümesinin çevresini koşarak dolaşır, gelip kapıya girer. Bezirgânlar bu kez “iki sıçan” derler, 
salıverirler;  çocuk  “yeşil”  kümesinin  çevresini  koşarak  dolaşır,  gelip kapıya girer; bezirgânlar 
“üç sıçan” derler ve çocuğu bu kez salıvermezler;  “al mı?… yeşil mi?” diye ona da sorarlar. 
Çocuk ne yanıt verirse, o bezirgânın arkasına geçer.  
          Burada  oyunun çekişme aşaması başlar. “Al” ile “yeşil” çizginin iki yakasına karşılıklı 
olarak  durur,  birbirlerinin  ellerinden  sıkı  tutarlar.  Al’ın  arkasındaki  çocuklar  birbirlerinin, 
yeşil’in arkasındaki çocuklar da birbirlerinin bellerinden, sıkı sıkı tutarlar.  
          Öğretmenin  ya  da  bir  çocuğun  “başla”  demesi  üzerine,  al  kümesi  ile  yeşil  kümesi 
çekişmeye başlar. Hangi küme çizgiyi geçer ya da koparsa, o küme yenik sayılır.  
                                                                                                                       

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder